intonować

intonować
intonować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, intonowaćnuję, intonowaćnuje, intonowaćany {{/stl_8}}– zaintonować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'poddawać właściwy ton w zbiorowym śpiewie; rozpoczynać pojedynczo śpiew zbiorowy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przy ognisku intonował znane pieśni harcerskie. Zaintonował hymn narodowy. Zaintonował fałszywie, zbyt wysoko. <łac.> {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}intonować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'wydobywać głos, mówić, śpiewać odpowiednio modulując głos': {{/stl_7}}{{stl_10}}Źle intonował zdania w języku angielskim. Czysto intonował śpiewane frazy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • intonować — ndk IV, intonowaćnuję, intonowaćnujesz, intonowaćnuj, intonowaćował, intonowaćowany 1. «w śpiewie zbiorowym: rozpoczynać śpiew, poddawać właściwy ton» Intonować pieśń, hymn. 2. «mówić, wymawiać, odpowiednio akcentując, modulując głos» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • intonowanie — n I rzecz. od intonować …   Słownik języka polskiego

  • pieśń — ż V, DCWMs. pieśńśni; lm MD. pieśńśni 1. «krótki utwór wokalny do tekstu poetyckiego, przeznaczony do wykonania solowego lub zespołowego (chóralnego), zwykle z akompaniamentem» Smutne, tęskne, rzewne, wesołe pieśni. Pieśń narodowa, ludowa. Pieśń… …   Słownik języka polskiego

  • zaintonować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}intonować I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”